Maandag 22 september:
De eerste schooldag! Zo onwijs superspannend, hoe gaat de ‘klas’ zijn, hoe zijn de leraren, hoe is het gebouw, wat gaan we allemaal precies doen, zal er nog iemand uit Nederland zijn, enzovoort.. Genoeg om over wakker te liggen dus.. en dat heb ik dan ook gedaan! ’s Ochtends natuurlijk ook geen trek in ontbijt.. maar toch maar een broodje naar binnen gepropt en onderweg naar de universiteit flinke kriebels in de buik. Die werden nog meer geactiveerd door een meisje die ging overgeven in de metro, heel fijn, vooral vandaag.. Maar uiteindelijk het gebouw bereikt, gelukkig mooi optijd en het klaslokaal gevonden. In het lab hebben we allemaal onze vaste plek voor de komende 3 weken practica, waarbij we ook op de zaterdagochtend les zullen hebben. Totaal zijn we met 19 studenten, 14 meiden en maar 4 jongens, waarvan maar 1 buitenlandse, Ivan uit Barcelona, waarmee ik over 3 weken moet presenteren.

Toevallig was ik tussen twee meiden in geplaatst waarvan er 1 uit Nederland komt, JIPPIE! Laura (officieel een Duitse, maar woont en studeert al een paar jaar in Maastricht en spreekt dus Nederlands) dus aan de ene kant en Miren, een meisje uit Spanje aan de andere kant. Allebei ontzettende leuke en gezellige meiden, die elkaar al konden aangezien 4 meiden uit mijn ‘klas’ vorig jaar 4 maanden in Maastricht hebben gestudeerd.

Na een introductiepraatje waarbij ik ook een officieel pasje van de universiteit kreeg (jah, jah, ik ben nu echt een franse studente), hadden we het eerste practica tot half 1 ’s middags. Tijdens dit practica moesten we bepaalde stadia van opgroeiende wormen herkennen en vervolgens wormen van een bepaald stadium overzetten naar andere petrischaaltjes voor verschillende experimenten (verschillende RNAi knockdowns en controles). Klinkt simpel.. was iets lastiger.. De wormen zijn namelijk hooguit 1 mm lang, dus we moesten werken met een soort mini-schepje/naaldje onder de microscoop waarmee je de wormen moet ‘opscheppen’.

Vervolgens hadden we 1.5 uur lunchpauze, ontzettend lang vergeleken met Nederland, maar ik kwam er al snel achter waarom dat het geval is. Het is hier 1 grote chaos tijdens de lunch, Fransen studenten nemen geen eten mee van huis maar gaan allemaal naar dezelfde cafetaria waar dus tijdens het spitsuur best wel een rij kan staan van zo’n drie kwartier. In deze chaos waren Laura en ik de andere meiden kwijtgeraakt en aangezien wij Nederlanders wel gewoon eten hadden meegenomen zijn we lekker buiten gaan zitten. Morgen gaan we opnieuw een poging doen om de cafetaria in te komen, met een aantal andere meiden ;)

Om 2 uur begon het volgende practica van die dag, waarin zwangere muizen werden gedood en de embryo’s eruit werden gehaald, die wij verder mochten openpellen zodat ook daadwerkelijk het embryo tevoorschijn komt. In deze embryo’s (van verschillende dagen oud) gingen we een bepaald gen aankleuren, waar we morgen mee zouden verdergaan. Gelukkig besloot de begeleiding van dit onderdeel dat zij de laatste stap van die dag zouden doen (anders hadden we nog moet wachten op een uur incubatietijd)..

Verder heb ik ook Ivan ontmoet, de jongen waarmee ik dus moet presenteren. Prima gozer, hij spreekt erg goed Engels voor iemand die uit Spanje komt en wil ook serieus aan de gang met onze presentatie. Dus als het goed is gaan we aanstaande vrijdagavond een beginnetje proberen te maken.

Daarnaast ben ik er ook achter gekomen dat Ivan en ik twee ‘speciale’ studenten zijn. De rest van de groep volgt het hele jaar van deze master (wat maar 2/3 extra weken college betekent, maar wat ik niet kon doen, omdat ik niet in Maastricht studeer (een partneruniversiteit van het UPMC) en zij moeten aan het einde van dit vak een gigantische toets maken en half november een onderzoeksvoorstel presenteren. Ivan en ik moeten over 3 weken, op de eerste dag dat we colleges krijgen een presentatie geven over vervolgplannen voor een bepaald onderzoek (artikel). Alle andere mensen die tijdens onze 2 weken colleges gaan presenteren schijnen PhD studenten te zijn van verschillende instituten hier in Parijs (die waarschijnlijk ook de colleges gaan volgen). En alle ander mensen die nu bij mij in de ‘klas’ zitten moeten vragen bedenken voor deze presentaties, waarschijnlijk dus ook voor de presentatie die Ivan en ik gaan geven.. SLIK! Wij zijn dus een gevalletje apart, aangezien wij alleen dit ene vak volgen in Parijs. Allemaal erg spannend! Maar ook wel weer fijn dat wij niet de toets hoeven te maken ;)
Al met al dus gewoon een fantastische eerste dag, waar ik me (natuurlijk) helemaal niet druk over hoefde te maken..

Dinsdag 23 september:
Op naar de tweede practicumdag, vandaag gingen we verder met de kleuring van de muizenembryo’s van gister en toen het lunchtijd was met een groep van 8 meiden richting de cafetaria, vervolgens een tafel weten te bemachtigen en mijn ogen uitgekeken. Ik at heel braaf mijn boterhammetjes met chocoladepasta, wat hier dus heel bijzonder is.. Iedereen haalt eten, wat bestaat uit een flink borst pasta / rijst met groente en vlees, een bakje salade ernaast, een bakje kwark ernaast en eventueel nog een stuk taart! (chocoladevlaai bijvoorbeeld) voor de grote eters.

Echt niet normaal wat ze hier eten tijdens de lunch... en dan eten de meeste dus ’s avonds gewoon nog zo’n bord vol. Ziet er allemaal erg lekker uit, maar zelf eten van huis meenemen scheelt weer aardig wat in de centjes. Vandaag ook weer wat meer meiden leren kennen van ons groepje van 8 waarmee we nu optrekken. De meeste konden elkaar wel al via Maastricht, of omdat ze vorig jaar ook al in Parijs hebben gestudeerd. Dat maakt het iets lastiger om ze te leren kennen, maar so far, so good!

Wat hier ook opvallen is is dat het universiteitsgebouw ontzettend oud is.. de wc’s zijn voor zowel jongens als meiden en meestal niet erg fris.. daarnaast heb ik ook nog maar 1 wc in het hele gebouw ontdekt met een wc-bril. Verder is de supermarkt bij mij om de hoek echt gigantisch groot (Carrefour) en ik kan dus vaak bepaalde dingen niet vinden.. Gister vroeg ik een random klant waar ik een bepaalde saus kon vinden en dan zou ze me wel even aanwijzen (door met me mee te lopen, want letterlijk aanwijzen kon ze niet), waarop ik antwoorde dat deze supermarkt ook zo gigantisch groot was! Vervolgens was de mevrouw stomverbaasd en vertelde me dat dit eigenlijk nog een ‘kleine’ supermarkt is in Parijs haha! Ik wil dus nooit naar een grote, want deze Carrefour is al 3 keer groter dan de Deen in Spanbroek ;)

Woensdag 24 september:
Weer een nieuwe labdag waarin we verder gingen met onze wormpjes van afgelopen maandag. En wat een dag was dit! ’s Ochtends mochten een deel van de groep, waaronder ik, mee naar de spinning disk confocal microscoop waar we de allereerste celdelingen van een C. Elegans (worm) gingen bekijken, zo ontzettend gaaf!! Echt geweldig om te zien en heel onwerkelijk! Aan het begin keken we dus eigenlijk gewoon naar een eicel die ongeveer een halfuur daarvoor was bevrucht door een zaadcel en langzaam zijn eerste deling in ging, wat is microscopie toch fantastisch!

Vervolgens gingen we naast deze live beelden ook nog wormen fixeren (die we hadden behandeld met RNAi en de controles). Veel van de stappen in dit protocol hebben lange wachtstappen.. dus we waren wel een paar uurtjes zoet.. Rond 4 uur ’s middags gingen we richting de microscoop om het resultaat te bekijken (met het idee dat we een halfuurtje later wel klaar zouden zijn), maar dat feest ging niet door. De microscoop die ze gebruikten deed niet wat ze wouden en na een uur klooien, wachten, technici erbij enzovoort besloten ze toch om naar een andere microscoop te gaan waar ze zelf dagelijks mee werken (klinkt een stuk logischer). Vervolgens ook daar nog bijna een uur bezig geweest om alle resultaten te bekijken en te bediscussieren, dus rond 6 uur konden we weer met een vol hoofd richting huis.

Verder ons groepje van 8 vandaag nog beter leren kennen, naast de 2 nederlanders bestaat deze groep uit 2 franse meiden (Miren en Elena), 1 Italiaanse (Lavinia), 1 Franse (Madeleine), 1 Duitse (Lisa) en 1 meisje uit Ecuador, Diana. Een heel gemengd gezelschap dus en heel gezellig! Waarschijnlijk gaan we aanstaande zondag met een aantal meiden naar Centre Pompidou, een soort museum van moderne kunst in Parijs, maar ook een heel indrukkend gebouw! ’s Avonds weer even fijn gebeld met Kevin en voorbereid om de volgende dag, want donderdag gaan we aan de slag met kikkers!

Donderdag 25 september:
Vanmorgen na het overleven van de overvolle metro’s weer aangekomen op de uni, aan de lange dagen, drukke avonden en het opstaan om 7 uur ben ik nog steeds niet helemaal gewend.. De dag begon met een presentatie van zo’n 1,5 uur nonstop over het gebruik van Xenopus (kikkers) in de wetenschap. Vervolgens waren we dus al hersendood en bleek dat we zo’n onwijs lang praatje hadden gekregen omdat de kikkers (die de dag ervoor waren gestimuleerd om eieren te leggen), nog geen eieren hadden gelegd.. Daarom kregen we nu ‘oude’ eieren om wat mee te oefenen. Het kwam erop neer dat we de eieren met embryo’s erin moesten doorsnijden met behulp van een soort naald en je scalpels en vervolgens de voorkant van de één en de achterkant van de ander in een petrischaaltje tegen elkaar aan moesten houden / plakken. Het schijnt dat een Xenopus embryo op die manier weer gewoon verder kan groeien. Het idee klonk leuk en de mevrouw die het voordeed had het zo gefixed.. maar aan de eind van de ochtend was het jawel... niemand gelukt.

Na de lunch, waarin zowaar bijna alle andere meiden ook eten van huis hadden meegenomen (geen broodjes nuttela, maar salades ;) ) hadden de kikkers wel eieren gelegd en konden we dus het hele programma van die dag gaan uitvoeren (ook al was het al 2 uur). Dit betekende dat we opnieuw in kikkereieren moesten snijden en plakken, dat we eieren gingen bestralen met UV en een soort migratieassay van neuronale crestcellen gingen uitvoeren (voor de wetenschappers onder ons). De laatste experimenten moesten dus nog om kwart over 5 worden ingezet, zodat we deze, jahwel, zaterdagochtend kunnen gaan bekijken. Het blijft een raar idee om de komende 3 weken op zaterdag naar school te moeten.. Het inzetten van deze experimenten duurde een eeuw, aangezien niemand meer gefocust was en het niet duidelijk was welke groep mensen wat moest gaan doen en hoeveel controles er moesten worden meegenomen enzovoort. Dus om half 7 konden we eindelijk richting huis. Even boodschappen doen, wat eten, skypen, artikel proberen door te lezen voor mijn presentatie met Ivan en de avond vliegt alweer voorbij!

Vrijdag 26 september:
Vandaag gingen we het resultaat van onze kikkerei-proeven bekijken en helaas.. vrijwel alle eitjes waren dood. De eieren die dus de dag ervoor gelegd waren, waren niet van goeie kwaliteit. Na een ochtend met een uurtje computerpracticum (voor de biomedici.. weer BLAST, bleh!) en het bekijken van de apparatuur waarmee deze groep micro injecties doet in de kikkereitjes (helaas kregen we geen demonstratie) gingen we nog hoger het gebouw in om de plek te bekijken waar alle dieren leven. Naast de leuke kikkers in plastic bakken hebben we ook de zebravisjes en een ander soort amfibieën gezien, heel erg leuk! Toen we vervolgens terug waren op ons lab kregen we nog resultaten te zien van voorgaande jaren (die wel waren gelukt), zodat we in ieder geval wisten hoe onze proeven eruit hadden moeten zien. Verder zouden we vandaag nog meer proeven inzetten voor zaterdag, maar de kikkers hadden weer geen eieren gelegd.. echt dikke pech voor het eerst in 15 jaar. Dus helaas kunnen we geen fluorescente eitjes zien, maar het betekende wel dat we weekend kregen, whoehoe! Dus heerlijk de vrijdagmiddag en zaterdag vrij!

Dit hebben we met de meiden natuurlijk meteen goed aangepakt en zijn naar Jardin des Plantes gegaan, naast de universiteit waar we heerlijk buiten hebben geluncht. Vervolgens hebben we de grote kassen die in dit park staan bezocht, waar ze verschillende tropische en ‘oude’ planten houden vanuit de hele wereld, leuk om te zien! De rest van de middag hebben we heerlijk gechilld op het terras van een moskee, heel bijzonder voor mij, aangezien ik nog nooit bij een moskee was geweest! Hier hebben we arabische thee gedronken (jah, zelf ik!) en lekkere zoete gebakjes gegeten, een heerlijke en gezellige middag!

Vrijdagavond zou ik eigenlijk met Ivan aan de slag gaan met onze presentatie, maar we hebben vandaag besloten dat we het een dag verplaatsen, aangezien we nu morgen vrij zijn. Dus morgen gaan we knallen! En als we de ontwikkeling van de kaak (het onderwerp van ons artikel) helemaal zat zijn kunnen we altijd nog even de toerist uit gaan hangen. ’s Avonds als het goed is met de meiden op stap (en waarschijnlijk niet te laat naar huis, omdat ik afhankelijk ben van de metro!)